ซบ

v. to rest (one's head or face on something).

ซบเซา (hanging the head while being sad, grave, dull, affected with grief or unhappiness, serious).

เธอซบหน้าลงที่ตักของเขา She buried her face in his lap.

เขาซบเซาเพราะประสบความยุ่งยากในทางการเงิน He was sad owing to financial difficulties.